Συνάδελφοι,

Ο αγώνας που δίνουν οι γονείς των δολοφονημένων στα ΤΕΜΠΗ, είναι και δικός μας αγώνας, γιατί θα μπορούσε να είναι τα δικά μας παιδιά ή εγγόνια, γιατί η κρατική αδιαφορία δεν μπορεί να καλύψει το προδιαγεγραμμένο έγκλημα.

 

Ψήφισμα Συνδικαλιστικών Οργανώσεων

 Στήριξη στον αγώνα των γονιών των θυμάτων για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τεμπη

Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και τα συνδικάτα που υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον απεργό πείνας κ. Πάνο Ρούτσι, πατέρα του Ντένις Ρούτσι, και των υπολοίπων οικογενειών θυμάτων του εγκλήματος στα Τέμπη.

Απαιτούμε να ικανοποιηθεί τώρα το αίτημά για άμεση έγκριση της άδειας εκταφής για να μάθει τα πραγματικά αίτια της δολοφονίας του παιδιού του, όπως και δεκάδων συγγενών, που απαιτούν να συνεχιστεί η ανάκριση που έκλεισε άρον-άρον με τεράστιες ελλείψεις και εκκωφαντικά κενά.

Εκφράζουμε την αμέριστη στήριξη μας στον αγώνα των γονιών των θυμάτων για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.

Καταγγέλλουμε την προσπάθεια προστασίας των υπευθύνων του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη, τη χυδαιότητα της άρνησης στους συγγενείς ακόμα και την εκταφή των ανθρώπων τους προσπαθώντας να εμποδίσουν την ανάδειξη της πραγματικής αιτίας της δολοφονίας που δεν είναι άλλη από τις εγκληματικές πολιτικές που αντιμετωπίζουν την ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή ως κόστος.

Με τον αγώνα μας θα εμποδίσουμε την προσπάθεια συγκάλυψης για την πραγματική δικαίωση για να μην υπάρξουν άλλα Τέμπη.

Θα το πάμε μέχρι τέλους… ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

 

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ Ε.Σ.Υ.Φ.Ε.Ε.

Συνάδελφοι,

Το Σωματείο συνταξιούχων ΤΕΑΥΦΕ, ΕΣΥΦΕΕ, εκφράζει την έντονη αγανάκτησή του για τις εξαγγελίες της κυβέρνησης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Το περιβόητο «καλάθι της ΔΕΘ», κι αυτή τη φορά, ήταν γεμάτο με μέτρα-παροχές και μεταρρυθμίσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Σ’ αυτούς, δηλαδή, που θα αρπάξουν και από τα ασφαλιστικά ταμεία μας τα αποθεματικά, για να τα επενδύσουν στην πολεμική βιομηχανία, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Ε.Ε. Δηλαδή στο θάνατο.

Όλα αυτά που πληρώνουμε με τους άμεσους και έμμεσους φόρους, δηλαδή το 95% του συνόλου που μαζεύεται, πάει σ’ αυτούς που πληρώνουν το 5% μονάχα, για να αυξήσουν τα κέρδη τους κάνοντας επενδύσεις που τους ωφελούν.

Η υγεία, η παιδεία και η κοινωνική ασφάλιση είναι διαχρονικά υποβαθμισμένες και υποτιμημένες, όσον αφορά το δημόσιο χαρακτήρα τους, που ήταν αποτέλεσμα των εφαρμοζόμενων δεξιών πολιτικών, γιατί άνοιγαν και ανοίγουν τις πόρτες στον ιδιωτικό τομέα προκειμένου να κερδίσει και στα πεδία αυτά. Έτσι καμάρωναν ότι υπάρχουν υποδομές και προσωπικό για όλα τα παραπάνω και δήλωναν και δηλώνουν ότι κάποιες συντεχνίες κάνουν φασαρίες για κομματικά οφέλη!

Εμείς σαν συνταξιούχοι αλλά και οι εργαζόμενοι, τα παιδιά και τα εγγόνια μας βιώνουμε την πραγματικότητα, ζούμε στο «πετσί» μας τις συνέπειες των πολιτικών τους. Τα ψίχουλα που θα απομείνουν από το φαγοπότι τους, μας τα έφερε σαν φοροελαφρύνσεις…

Τίποτα δεν θα μείνει από τα ψίχουλα αυτά, γιατί η ακρίβεια τα παίρνει πίσω διπλά και τριπλά.

Αυτό που ξέρουμε σαν συνταξιούχοι κύριας και επικουρικής ασφάλισης είναι:

Ότι πέσαν σαν κοράκια πάνω στα αποθεματικά μας και τα ρημάξανε…

Ότι μετά από 15 χρόνια αρπαγής των συντάξεών μας, κύριων και επικουρικών, της 13^ης και 14^ης σύνταξης, του ΕΚΑΣ, της εφαρμογής της προσωπικής διαφοράς, της εισφοράς αλληλεγγύης κ.λπ. και την ακρίβεια να σαρώνει τις πενιχρές συντάξεις, είναι κοροϊδία να μας λένε ότι πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι, γιατί θα καταργήσουν την προσωπική διαφορά μετά από δύο χρόνια.

Εμείς, συνάδελφοι, απέναντι σ’ αυτή την κοροϊδία και τον εμπαιγμό που εισπράττουμε απ’ όλους, ξέρουμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μόνο ο δρόμος της οργάνωσης και του αγώνα.

Το οφείλουμε στα παιδιά μας να αγωνιστούμε για να μην τους αφήσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα … στη σκλαβιά των 13 ωρών δουλειάς που ξεσήκωνε τους εργάτες το 1850. Δεν μπορούν να μιλάνε για πρόοδο την ώρα που ματώνουμε για την υγεία και τη στέγη, για να σπουδάσουν τα παιδιά μας. Δεν μπορούν να λένε για 13 ώρες δουλειά σε αυτούς που παράγουν με το μυαλό τους και τα χέρια τους όλο τον πλούτο. Πλούτο που μπορεί να εξασφαλίσει μια ανώτερη ποιότητα ζωής, αν φύγει από τη μέση το κέρδος και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Γιατί πρόοδος είναι να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος και να διευρύνεται ο ελεύθερος και τα δικαιώματά μας.

Συνάδελφοι,

Ο θυμός, η αγανάκτηση που δίκαια μας διακατέχει, να εκφρασθεί τώρα με τη μαζικότερη συμμετοχή μας στην απεργία της 1^ης Οκτώβρη.

Το Σωματείο μας, με το πανό του, θα είναι στην απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 10:30.

Να είμαστε όλοι εκεί.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ